رفاه بیشتر اما وقت کمتر، درجات تحصیلی بالاتر اما احساس مشترک کمتر، دانش بیشتر اما قدرت تشخیص کمتر، متخصصین بیشتر اما مشکلات افزون تر، داروی بیشتر اما سلامتی کمتر و به طور کلی رفاه بیشتر اما شادی کمتری داریم.............

زمان ما زمانه غذاهای آماده و دیر هضم است. مردان هیکل مند اما شخصیت‌های زبون. سودآوری بیش از حد و ارتباطات کم مایه. این زمان، زمان صلح جهانی و جنگ خانگی است. فراقت بیشتر و تفریح کمتر. غم بیشتر و شادی کمتر. تنوع بیشتر مواد غذایی، اما مواد مغذی کمتر. این روزها روز کسب درآمد از دو محل، روزهای سفرهای پر شتاب، حوله و دستمال‌های یکبار مصرف، اخلاقیات فراموش شده، توقف‌های جمعه و قرص هاست، قرصهایی با هر گونه اثر شادی آفرین، آرامش بخش و مرگ آور.

اکنون زمانه ای است که بر پرده نمایش نقشها فراوان است. اما در نهانخانه چیزی نیست. شادی ظاهری شاید فراوان باشد اما در باطن خبری از شادی نیست.

اما بکوش !

معمولاً مردمان بی انصاف و خود محور هستند. به هر حال آنان را ببخش.

اگر مهربان باشی، تو را به داشتن انگیزه‌های پنهانی و خودخواهانه متهم می‌کنند. به هر حال مهربان باش.

اگر موفق باشی، دوستان دروغین بسیار و دشمنان راستین بیشمار خواهی داشت. به هر حال موفق باش.

اگر شریف و صادق باشی، فریبت خواهند داد. به هر حال شریف و صادق باش.

آنچه را که سالیان دراز صرف ساختنش کردی، یک نفر می‌تواند یک شبه ویران سازد. به هر حال سازنده باش!

کارهای نیک امروزت را چه زود فردا فراموش می‌کنند. به هر حال نیکوکار باش. بهترین چیزهایی را که بدست آورده ای به دنیا ببخش، حتی اگر کم باشد. به هر حال بخشنده باش!

اگر به آرامش و شادکامی‌رسیدی بر تو حسد خواهند ورزید. به هر حال شادمان باش!

و در تحلیل نهایی در خواهی یافت که آنچه بوده است، بین تو و خدای تو بوده. به هر حال نه بین تو و دیگران.